Marco komt Fleur kamer binnen

Marco: Better a sleep in New york, than sleep all over America. In all the genguens in the time, in all the world
Fleur: She walks in to mine... Casablanca. Wat doe jij hier?
Marco: Die sluiproute doet het nog heel goed.
Fleur: ga weg
Marco: Ik wil met je praten Fleur.
Fleur: Ik heb helemaal niets met jou te bespreken. Waar haal je het gore lef vandaan om hier zomaar binnen te komen?
Marco: Vroeger vond je het anders erg leuk.
Fleur: Ja dat is meer dan drie jaar geleden.

Marco ziet de poster van Casablanca

Marco: Die poster is toch ook drie jaar oud.
Fleur: Ik wil dat je nu weggaat.
Marco: Ik wil dat je met me praat Fleur en naar me luistert
Fleur: Ga nu weg.
Marco: Ik ben om mijn vader weggegaan, maar ik had bij jou moeten blijven.

Ze beginnen te zoenen

Marco: Ik hou van jou
Fleur: Waarom moet je toch altijd alles verpesten

Ze gooit m de deur uit

Fleur: Ga weg, ik wil dat je nu weggaat.
Marco: Na alles wat ik heb meegemaakt, alles wat ik heb gezien, heb ik nooit meer dat gevoel gehad Fleur, dat gevoel dat ik met jou had.
Fleur: Was dat wat je me wilde vertellen? Marco je droomt, toen je wegbleef, koos je voor de werf van je vader en dat vond ik heel erg, maar ik ben erover heengekomen. Nu is de werf failliet en je staat weer voor me alsof er niets verandert is, maar alles is verandert. Ik ben verandert. Wat wij samen hadden, dat is een mooie herinnering.
Marco: Een mooie herinnering?
Fleur: Ja, we waren jong, we vonden elkaar leuk.
Marco: En nu niet meer?
Fleur: Nee, de dingen die ik vroeger wilde en die ik vroeger voelde, die wil ik nu niet meer Ik heb Maurits nu, ik houd van 'm.
Marco: Als jij nu kunt zeggen, dat je niets meer voor me voelt, dat ik je niks meer doe, dat 't niets betekende, dan laat ik je nu met rust... Zeg 't dan... zeg 't... zeg dat je niets meer voor me voelt... zeg dan dat je niets meer voor me voelt.

Fleur geeft 'm een mep en loopt naar binnen